Alledaagse kamerplanten kunnen de luchtvervuiling binnenshuis aanzienlijk verminderen. Uit Brits onderzoek blijkt dat ze de concentratie stikstofdioxide met een vijfde kunnen doen dalen.
Wetenschappers van de Universiteit van Birmingham voerden verschillende experimenten uit met populaire kamerplanten, zoals de aronskelk en vredeslelie. De planten werden in een testkamer geplaatst met een concentratie van stikstofdioxide (NO2) die vergelijkbaar is met een kantoor aan een drukke weg.
Het team stelde vast dat alle planten, ongeacht de soort, de helft van de NO2 in de kamer konden verwijderen binnen een uur. Of de plant in droge of natte grond stond, of in lichte of donkere omstandigheden, speelde geen rol.
“De planten die we kozen waren heel verschillend van elkaar, maar ze vertoonden allemaal opvallend vergelijkbare capaciteiten om NO2 uit de lucht te halen”, zegt onderzoeker Christian Pfrang. “Dat is een groot verschil met de opname van CO2: die is wel sterk afhankelijk van omgevingsfactoren zoals nacht of dag, of het gehalte aan vocht in de bodem.”
Gezondheid
Het team berekende wat de resultaten kunnen betekenen voor een kantoren. Zo bleek dat in een slecht geventileerd, klein kantoor met veel luchtvervuiling vijf kamerplanten de vervuiling met stikstofdioxide met ongeveer 20 procent kunnen verminderen. In een grotere ruimte zou het effect nog zo’n 3,5 procent zijn, maar meer planten toevoegen zou dat percentage weer vergroten.
De effecten van met stikstofdioxide vervuilde lucht zijn niet mis. Stikstofdioxide is schadelijk voor de menselijke gezondheid, en kinderen zijn extra gevoelig. Het kan ontstekingen veroorzaken in de longen en leiden tot kortademigheid en astma. Daarnaast behoren hart- en vaatproblemen tot de mogelijke gevolgen, en recente studies leggen ook de link met dementie.
Het mechanisme waarmee de planten de NO2 opnemen blijft een mysterie voor de onderzoekers. “We denken niet dat de planten hetzelfde proces gebruiken als voor de opname van CO2, waarbij het gas wordt geabsorbeerd door huidmondjes in de bladeren”, zegt Pfrang. “Er waren geen aanwijzingen dat onze planten de NO2 terug in de atmosfeer hebben afgegeven, dus er vindt waarschijnlijk een biologisch proces plaats waarbij ook de grond betrokken is. Maar we weten nog niet wat dat is.”
